Woordje van de pastoor 6

In de komende weekenden zullen we in onze parochies onze dierbare overledenen gedenken. Zelf vind ik dit altijd een heel waardevol gebeuren! Elke naam wordt genoemd en bij elke naam steken we een kaarsje aan. Geen naam, geen mens gaat verloren! Onze dierbaren leven verder in onze gedachten en in ons hart. En bij gelegenheid noemen we de naam en halen we dierbare herinneringen op.

Het gedenken valt elk jaar op het moment dat we overgaan van de zomer naar de herfst. Het wordt kouder, de bladeren vallen van de bomen, de natuur sterft af. Als je niet beter zou weten, dan zou je denken: ‘dit is een
aflopende zaak’. Maar we weten natuurlijk beter; dat volgend jaar in de lente alles weer begint te bloeien en te groeien. Dit is net zo met ons leven, het is uiteindelijk een aflopende zaak. Maar gelukkig ‘weten’ we beter, alleen noemen we het dan ‘geloven.’ Een overlijden betekent een ‘herfstmoment’ voor de nabestaanden, maar een ‘lentemoment’ voor degene die gestorven is. De dood is de overgang naar het nieuwe leven bij God!

Als pastoor vind ik het heel mooi om van betekenis te mogen zijn rondom het afscheid nemen van een dierbare! Helaas loopt het aantal uitvaarten dat in en vanuit de parochie wordt gehouden terug; geen verwijt maar een constatering. Maar er is meer mogelijk dan u misschien denkt! In de kerk kan een afscheid plaatsvinden door het vieren van een H. Mis, maar ook met een gebedsdienst; persoonlijke invulling bij de verschillende diensten is altijd mogelijk. Maar ik spreek ook mensen die niet weten dat ik als pastoor ook voor kan gaan in een crematiedienst, maar dat is zeker mogelijk!

Pastoor Rick Blom