Het Raadhuis kan ze niet Bergen - Deel 1

"Een rustig dorpje? Nee, in de tijd van de gemeenteraadsverkiezingen staan de mensen er recht tegenover elkaar! Dat is Bergen, een van de zes kerkdorpen die samen de gemeente Bergen vormen."
Zo luidt de tekst die Paul Breekveldt schreef vóór de gemeenteraadsverkiezingen van 1966, en te lezen was in tijdschrift De Spiegel. Ronald Sweering maakte de foto's.

Tot aan de raadsverkiezingen van 16 maart 2022 lees je op deze site een feuilleton over de gebeurtenissen in 1966 waarin ieder vocht voor zich, en hoe!

DEEL 1

Als de gemeentesecretaris van Bergen in Limburg dat ene telefoongesprekje niet gevoerd had, dan kon Meester Koppers nu nog rustig slapen. Dan zou in Bergen, Nieuw Bergen, Afferden, Siebengewald, Well en Wellerlooi niemand zich hebben afgevraagd “Is Bergen dan zo slecht?" Dan zou fanfare-voorzitter H. van Mill tenminste rustig hebben kunnen aftreden, zonder dat heel Nederland van de moeilijkheden in zijn blaasgezelschap zou hebben geweten.

Maar gemeentesecretaris mr. J. G. Donker belde wel. Hij maakte de programmaleiding van de Regionale Omroep Zuid attent op de wonderlijke gang van zaken in het Noord-Limburgse Bergen. En daarmee werd Bergen nieuws. Want in Bergen is de Maas niet de enige die niet binnen zijn oevers te houden is: ook het aantal kandidaten voor de gemeenteraad staat in geen verhouding tot de plaatsruimte in het te kleine gemeentehuis.

FOTO: Bergen in 1966

Als straks op 1 juni de stemgerechtigden in de zes kerkdorpen die samen de gemeente Bergen vormen, hun keus gaan maken, dan kunnen zij kiezen uit niet minder dan 85 kandidaten. Zeventig daarvan zullen echter hun politieke aspiraties buiten de raadszaal moeten uitleven: de gemeenteraad van Bergen bestaat maar uit vijftien mensen ... De 85 kandidaten staan op vijftien lijsten, juist zoveel als er zetels zijn, dus.

Maar iedereen in Bergen is er zeker van dat niet alle vijftien lijsten de raadszaal halen, al is dan ook iedere lijsttrekker van eigen succes overtuigd. Het minst zeker van alle kandidaten is misschien de 74-jarige keuterboer J. Vermeulen uit Bergen zelf, die weliswaar niet twijfelt aan het belang van zijn raadslidmaatschap, maar er toch niet de hand voor in het vuur durft te steken dat zijn plaatsgenoten dit allemaal even duidelijk inzien. In het vuur van zijn voor ons afgestoken propagandarede vraagt hij plotseling: „Kun je geen propaganda voor me maken?"
Hij is door onze voorzichtige uitleg, dat dat echt niet gaat, niet teleurgesteld: „Dan ga ik zelf propaganda maken. 't Geeft niet of het veel kost. Er wordt zoveel geknoeid hier ..." Ten bewijze van dat laatste volgt een voor een buitenstaander niet te snappen verhaal over de handelwijze van een wethouder in de oorlogstijd.

De trekpleister van lijst Vermeulen blijkt trouwens toch vervuld van rancunes tegen vrijwel allen, die nu de leiding hebben van de gemeente. „Zou de instelling van een waarborgsom van f 200,= per lijst zoals wel eens is voorgesteld, hier goed zijn?" Híj antwoordt zonder aarzelen: „Jazeker, daar ben ik wel voor ..." Wat van moed getuigd, want niemand in Bergen geeft de lijst Vermeulen ook maar een schijn van kans.

FOTO: J. Vermeulen, 74 jaar