Woordje van de pastoor 14

Kleuren!
Aan kinderen heb ik laatst de vraag gesteld: ‘wie weet het Limburgse woord voor carnaval.’ Na een beetje geholpen te hebben kwamen ze er toch op: ‘vastelaovend’. Ofwel in het Nederlands ‘vastenavond’: de avond voor het vasten; van oudsher wordt carnavalsdinsdag ook wel ‘vette dinsdag’ genoemd en in het Frans heet carnaval niet voor niks ‘Mardi Gras’. De kleuren rood, geel en groen waren van oudsher kleuren die narren droegen en staan voor humor en relativering.

Maar als de veertigdagentijd begint, wordt in de kerk door de priester de kleur paars gedragen. Paars staat voor ingetogenheid, soberheid en inkeer. Maar stil staan bij jezelf betekent tegelijkertijd ook stilstaan bij de ander en op een bezinnende manier mogen we dat doen. 1 van die manieren is ‘vasten’. Maar wat is vasten? Vasten is veel meer dan ‘we mogen geen snoepjes en koekjes.’ Het is een houding, een houding om jezelf te verplaatsen in de ander. Door te vasten leer je zelfbeheersing maar door te minderen verplaatsen we ook onze gedachten bij mensen die het met minder moeten doen. We vinden alles zo vanzelfsprekend, maar denkend aan en biddend bij
mensen zijn die minder van het leven kunnen genieten door gebrek aan voedsel, luxe en liefde is niet verkeerd!

Over luxe gesproken, paars is ook de kleur van luxe. Van oudsher gedragen door machthebbers en het was ook kostbaar om te produceren. In de Romeinse tijd werd het dragen van paars voorbehouden aan de hogere
standen. Toen Jezus werd opgepakt en gemarteld, werd Hem een paars gewaad omgehangen maar om te spotten. Daarna kon Hij het zware kruis gaan dragen. Als paars de kleur is van luxe en ‘verhevenheid’, dan paste dit wel bij Jezus. Hij werd immers aan dat zware kruis vastgenageld en omhoog geheven. Maar door dit alles heeft Jezus vooral laten zien hoe Hij in alle nederigheid en kleinheid de mensen die lijden nabij is en altijd zal zijn. De verheven liefde wordt alleen zichtbaar waar mensen zich kleinmaken voor de ander.

Pastoor Rick Blom.